Designed and distributed by Giulia Boggio
This font review was written in English and translated into Dutch, a language spoken by about 30 million people worldwide.
Giulia B. is a multimedia designer based in London (UK), focusing mainly on type, graphic, and web design.
Monospaced fonts are a personal favourite and I had to shine a light on this editorial fixed-width for our Alphabettes Font Reviews 2024 segment. Sometimes, it seems that typefaces these days are by default superfamilies, covering every possible weight, width, style, optical size, and taking on any possible typographic application they face. Well—let’s flip that coin for a second and focus on this striking single-style design.
Atlas Mono is a one weight monospaced and a recent addition to Boggio’s catalogue. With its DNA rooted in the Scotch Roman family, this cousin celebrates large ball terminals, high stroke contrast and subtly bracketed, broad serifs.
Three things about this design sparked my interest. For starters, its glyphs are carried on a generous 700-width, fairly uncommon for mono’s, and its airy and distinctive rhythm demands attention. This is followed by the rounds catching my eye, their soft exterior and flattened interior counter shapes create a balanced tension. And lastly; several lovely details. Just look at that gently bevelled connection between the ‘f’ stem and crossbar. Have you seen that incredible tail of the ‘Q’? And there was clearly no shortage of inspiration, resulting in a range of alternates adding versatility to its persona. These may appear like minor details, it’s this type of attention that sets this mono apart and making it a great choice for display and headline use, digitally and print.
Due to its sharp elongated serifs, pointy spurs and stable baseline serifs, the typeface breathes sturdy-elegance. Meanwhile, other characters take a more brutal approach—like the unusual lowercase ‘u’ for instance, or the stretched proportions of ‘r’ and ‘f’ to fill up their width. Boggio is clearly not afraid to break with conventions and it is this sense of ‘brutalism’ in this design which speaks to me. One may spot some inconsistencies in curve tension or serif treatment, but in the case of Atlas Mono’s personality: does it matter? The designer mentioned they like to release fonts before they are fully completed; it gives them the opportunity to review it in use and adjust the compass whilst working on it. And, quoting Boggio: ‘When is a typeface really finished?’. In this specific case I agree; Atlas Mono’s personality shines and deserves to be out in the wild. It might not be a first choice for usage in IDE’s, I’m predicting graphic designers can’t wait to get their hands on this font.
PS: I’ve been told a normal width Regular and Italic are in the making, stay tuned!
Giulia B. is een multimedia ontwerper gevestigd in Londen (VK) en richt zich voornamelijk op typografie, grafisch ontwerp en webdesign.
Monospaced lettertypen zijn een persoonlijke favoriet en ik moest deze redactionele fixed-width onder de aandacht brengen voor onze Alphabettes Font Reviews 2024-segment. Soms lijkt het erop dat lettertypen tegenwoordig standaard superfamilies zijn, die elke mogelijke gewicht, breedte, stijl, optische grootte, en elke mogelijke typografische toepassing aangaan die ze tegenkomen. Welnu, laten we die munt even omdraaien en ons richten op dit opvallende ontwerp met één stijl.
Atlas Mono is een monospaced lettertype met één gewicht, een recente toevoeging aan het catalogus van Boggio. Met het DNA geworteld in de Scotch Roman-familie, viert deze ‘neef’ grote ball-terminals, hoog contrast en subtiele, gebogen brede schreven.
Drie dingen aan dit ontwerp wekten mijn interesse. Ten eerste worden de glyphs gedragen door een royale 700-breedte, wat vrij ongebruikelijk is voor mono’s, en het hierdoor luchtige en onderscheidende ritme vraagt om aandacht. Dit wordt gevolgd door de rondingen die opvallen; hun zachte buitenkant en vlakke binnenste tegenvormen zorgen voor een gebalanceerde spanning. En tenslotte; verschillende prachtige details. Kijk eens naar die zacht afgeschuinde verbinding tussen de ‘f’ stem en de dwarsbalk. Heb je die ongelooflijke staart van de ‘Q’ gezien? En er was duidelijk geen gebrek aan inspiratie, wat resulteerde in een reeks varianten die veelzijdigheid aan het lettertype toevoegen. Alles bij elkaar lijken dit misschien kleine details, maar het is juist deze aandacht die deze mono onderscheidt en het een uitstekende keuze maakt voor gebruik in display- en kopteksten, zowel digitaal als in print.
Door de scherpe, verlengde schreven zoals gezien in de hoofdletter ‘E’, puntige ‘spurs’ zoals in de ‘q’ en stabiele baseline schreven, ademt Atlas Mono een robuuste elegantie. Ondertussen nemen andere tekens een meer brute benadering—zoals de enigszins ongewone kleine letter ‘u’, of de uitgerekte proporties van ‘r’ en ‘f’ om hun breedte in te vullen, wat een visueel opvallend effect creëert.
Dankzij de scherpe, verlengde verticale schreven, puntige’spurs’ en stabiele basislijn schreven ademt het lettertype stoere elegantie. Andere tekens hanteren daarentegen een brutalere aanpak, zoals de ongebruikelijke kleine letter ‘u’ bijvoorbeeld, of de uitgerekte verhoudingen van ‘r’ en ‘f’ om hun breedte op te vullen, wat een visueel opvallend effect creëert. Boggio is duidelijk niet bang om met conventies te breken en het is dit gevoel van ‘brutalisme’ in dit ontwerp dat mij aanspreekt. Je zou enkele inconsistenties in curve-spanning of schreef-behandeling kunnen opmerken, maar in het geval van de energie van Atlas Mono: maakt dat uit? De ontwerper gaf aan dat hen graag lettertypen uitbrengen voordat die volledig afgerond zijn; het geeft hen de kans om het in gebruik te bekijken en de koers aan te passen terwijl ze eraan werken. En, om Boggio te citeren: ‘Wanneer is een lettertype echt af?’. In dit specifieke geval ben ik het ermee eens; de persoonlijkheid van Atlas Mono straalt en verdient het om de wijde wereld in te gaan. Het is misschien niet de eerste keuze voor gebruik in IDE’s, maar ik voorspel dat grafisch ontwerpers niet kunnen wachten om dit lettertype in handen te krijgen.
PS: Het is mij ten horen gekomen dat er een normale breedte Regular en Italic in de maak zijn, stay tuned!